Sophia

Mijn aanstaande man en ik hebben een gesprek met een hypotheekadviseur aangevraagd. Er ontspon zich een een email correspondentie waarin wij vroegen wat voor gegevens hij van ons nodig had en wanneer we langs konden komen. De hypotheekadviseur in kwestie vroeg alleen om gegevens van mijn aanstaande, ook na herhaaldelijk vragen van ons wat hij van mij nodig had.

Uiteindelijk volgde een email waarin alleen mijn aanstaande op gesprek werd gevraagd. Hij is ook alleen gegaan en heeft een overeenstemming bereikt waar ik geen inspraak in heb gehad, hoewel ik wel mee leen en aansprakelijk ben voor de hypotheek. Mijn aanstaande is een intelligente aardige man en absoluut geen seksist. Ik vermoedt dat hij niet inziet dat dit geen normale gang van zaken is omdat A: er tegen hem normaal en vriendelijk gedaan wordt en B: de hypotheek adviseur doet alsof dit wel degelijk is hoe dit normaal verloopt. Uiteraard heb ik er iets van gezegd, de reactie daarop was het eeuwenoude ‘waarom maak je verwijten terwijl er niets aan de hand is?’ en ‘waarom ben je niet gewoon blij dat we voldoende kunnen lenen?’.

Natuurlijk hoef ik niets te tekenen waar ik niet achter sta en zijn alle praktische bezwaren in dit verhaal op te lossen, maar dit voelt aan alle kanten verkeerd. Ik loop hier zo vaak tegen aan en vind het een onmogelijk probleem. Discriminatie (want dat is wat seksisme is) wordt simpelweg makkelijk over het hoofd gezien door hen die er zelf niet mee te maken hebben, zonder dat daar kwade bedoelingen achter zitten. Zo hebben we dus niet alleen te maken met de seksistische hypotheek adviseurs van deze wereld, die een vrouw niet eens op gesprek willen hebben, maar ook met de mannen waar we van houden die het probleem niet inzien.

Moet dit echt nog zo in 2016??